operacje zaćmy.

źródło: http://comarch-optima.biz.plZaćma.

Chociaż od czasów liceum byłam – i wciąż pozostaję – fanką biologii i anatomii człowieka, to z zaćmą miałam kontakt dopiero na studiach i – dzięki Bogu! – nie dotyczył on mnie bezpośrednio.

Pamiętam, jak ojciec mojej ówczesnej współlokatorki i przyjaciółki przechodził przez operację, odwiedzałyśmy go w szpitalu. Było to kilka lat temu… czy wiele się w tej kwestii zmieniło? Nie mnie oceniać. Nie jestem typem człowieka narzekającego na służbę zdrowia, rozumiem, że w niej pieniędzy ZAWSZE będzie za mało, bo to logiczne i zrozumiałe, że aby w kolejkach nie tracić kilku lat trzeba albo mieć odpowiednie ubezpieczenie, albo spowodować, aby lekarzy było tyle samo co pacjentów, a to byłaby już sytuacja patologiczna… ale do rzeczy.

Zaćma to inaczej katarakta, jedno i drugie słowo brzmi niemiło i fachowo. W jej trakcie dochodzi do zmętnienia soczewki oka, na skutek czego pacjent widzi nieostro. Jak wiele chorób i przypadłości, zaćma może dotknąć każdego z nas, chociaż w przeważającej mierze borykają się z nią pacjenci po sześćdziesiątym roku życia – i w takim też wieku był ojciec rzeczonej koleżanki. I podobnie jak wiele innych dolegliwości, zaćma może przytrafić się z wiekiem albo towarzyszyć od początku. Warto zaznaczyć, że zaćma może być poniekąd traktowana jako choroba dziedziczna.

Cukrzyca, mechaniczne urazy gałki ocznej, zaawansowana krótkowzroczność, atopowe zapalenie skóry, niedoczynność przytarczyc – to tylko niektóre czynniki znacznie podwyższające ryzyko zapadnięcia na zaćmę. Trzeba być bardzo czujnym, bowiem początkowo objawy katarakty nie są aż tak uciążliwe, aby pacjent potraktował je poważnie. Nieostre widzenie może być przecież chwilową niedyspozycją, a może wystarczy przetrzeć okulary?

Wielokrotnie zastanawiałam się, utrata czego jest dla człowieka najbardziej dojmującym przeżyciem i wiecie co? Nie znalazłam jednego organu, jednej funkcji, jednego zmysłu, jednego konkretnego braku… Każdy zmysł jest na wagę złota, każda część naszego ciała, chociażby najmniejsza jest naszym organizmem i trzeba go traktować całościowo, kompleksowo, holistycznie…musimy szanować każdą funkcję, jaką spełnia, każdą rolę, którą odgrywa.

W czym utrata czy pogorszenie wzroku ustępuje utracie słuchu? Czym oczy umniejszają rolę rąk? Niczym!

Jak podaje strona https://www.tourmedica.pl/kliniki/operacje-zacmy/ według statystyk WHO zaćma zajmuje pierwsze miejsce w rankingu przyczyn ślepoty. Potwierdza to Amerykańska organizacja PBA (Prevent Blindness America) – jej specjaliści uważają, że z powodu zaćmy cierpi dziś ponad 22 mln Amerykanów w wieku 40 lat i więcej, a ponieważ społeczeństwo się starzeje, przewiduje się, że do 2020 roku pacjentów z tym schorzeniem będzie ponad 30 mln. Według sondaży PBA, operacja zaćmy należy do najczęściej przeprowadzanych w Stanach procedur okulistycznych – każdego roku poddaje się jej ponad 3 mln mieszkańców. W Polsce nie jest lepiej – dr hab. n. med. Piotr Jurowski  z Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi twierdzi, że z powodu zaćmy cierpi prawie co pięćdziesiąta osoba. Szacuje się, że choruje na nią ok. 800 tysięcy Polaków (według danych specjalistów Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi), lecz z różnych powodów zabiegom poddaje się o wiele mniej osób. 

źródło: http://www.okulistyka.org/zacma.html

Nie będę Was zanudzać trudnymi do wymówienia – i zrozumienia! – nazwami zabiegów usuwania zaćmy, bo sednem problemu jest jego odkrycie. Tak, właśnie. Nie należy bać się badań i nie wolno bać się diagnozy! Diagnoza to niejako przyznanie do problemu, zezwolenie na jego istnienie, które otwiera furtkę to leczenia i powrotu do zdrowia. Ze strachu nie możemy sobie tej furtki zamykać… szczególnie, że leczenie zaćmy możliwe jest zarówno w kraju, jak i za całkiem bliską granicą. Nie będę również oszukiwać, że zabieg taki jest sprawą prostą, przyjemną i… tanią. Koszt leczenia zaćmy w Polsce to ok. sześciu-siedmiu tysięcy złotych. Dokładając kolejne dwa możemy przebierać już w ofertach niemieckich, podwajając stawkę (sic!) otwieramy sobie rynek brytyjski, a nawet amerykański.

I niestety, jak to ze wszystkimi bywa, nie doceniamy zdrowia na co dzień. Ja także, chociaż wyjątkowo siebie za to nie lubię… Doceńmy więc wszystko, co mamy. A mamy niewyobrażalnie wiele, jeśli tylko żyjemy, chodzimy, ruszamy rękami, używamy rozumu.

Używajmy go w każdej kwestii! A kwestia zdrowia niech zawsze będzie na najwyższym stopniu podium.